Tuesday, November 4, 2008

Ορθώνονται οι φλέβες μου γυμνές
χορδές κιθάρας
που ανέμελα χαϊδεύεις
σαν μουσική
ανάμεσ' απ' τα δάχτυλά σου
γλυστρούν
οι σφυγμοί μου
κι αρκεί
μίαν απλή κίνηση
μονάχα
για να ολοκληρωθεί η συμφωνία.

Κι έτσι,
μ' ένα σου τίναγμα
σπας
τις χορδές μου.
μικρή παύση
κι ύστερα, ρέω ανεξέλεγκτα
μες στο δωμάτιο
και σβήνω.

Συγχαρητήρια, λοιπόν.
επιτέλους
ολοκλήρωσες τη συμφωνία.
Έτσι βγήκες από μέσα μου
λαθραία
μαζί με κάποιον στεναγμό.
ήσουν, όμως, ικανότατος διαρρήκτης
δε μου άφησες τίποτε
ούτε, καν
μια μικρή αναστάτωση
ίσα να σε καταλάβω
να προσπαθήσω ν' αμυνθώ.

Δεν πειράζει, όμως
έμαθα τώρα
θα σφαλίζω καλύτερα τις πόρτες
να ταλαιπωρήσω λιγάκι τους επόμενους
τουλάχιστον-
πού ξέρεις, βέβαια
ίσως και να καταφέρω να τους κρατήσω, τελικά
τι κι αν εσύ μου έφυγες...