Πάλι πέθαινα στον ύπνο μου,
εχθές. ξένο χέρι
τούτη τη φορά
πάτησε τη σκανδάλη.
Ξανά. Και ξανά.

Κράτησα, όμως, τα προσχήματα.
έτρεξα
και παραπάτησα επιμελώς
την έξαψή μου έκανα τρόμο
και τον έμπηξα βαθιά στο βλέμμα
ίσα για να το δεις εσύ
να σε γελάσω
να μη μ' αντιληφθείς.

Κι ύστερα, η σφαίρα, στη στιγμή
σφηνώθηκε στο στήθος μου. Κι άλλη μια. Κι άλλη μια.
Ασήμι κι αίμα
στάξανε στα χέρια μου
μ' απόλυτη ειλικρίνεια. ήταν πανέμορφα...

Μα, πόσο εύκολα με πρόδωσε ο ύπνος!
Ξύπνησα κάθυγρη
κοίταξα τα δάχτυλά μου. ήταν κόκκινα.