Είχα μάθει, τόσα χρόνια
τους παλμούς μου
ν' αρθρώνουν μόνο τ' όνομά σου
να σ' αντηχούνε μέσα μου διαρκώς.
και τι κατάλαβα;
Μονάχα κάτι ψήγματα σιωπής μου απέμειναν
σπάει στους τοίχους η φωνή μου
κομματιάζεται
ο καθρέφτης μου ψελλίζει μια ακατάληπτη μορφή
δε με αναγνωρίζει
μου επιτίθεται διαρκώς.
Περίμενα
περίμενα πολύ- και τι κατάλαβα;
Ξεχάστηκα να υπνοβατώ σ' ένα κουφάρι άνοιξης
και χτύπησε ο Δεκέμβρης ξαφνικά.
1 comment:
Το μόνο πράγμα που έμεινε να σε κοιτάει είναι ένας καθρέφτης, τουλάχιστον κάθε μέρα σε κοιτάει και ένας άλλος άνθρωπος, ποτέ όμως δεν σε κοιτάει ο ίδιος, σβήσε τα φώτα κλείσε τα μάτια και κοίταξε την ψυχή σου, τη μέρα που θα αλλάξει αυτό που βλέπεις είναι η μέρα που θα χάσεις το παιχνίδι και θα σε έχει νικήσει η ίδια σου η ζωή
Post a Comment